Нязломны з Назарэта

Перад вамі выдатная аповесць аб апошніх гадах зямнога жыцця Ісуса Хрыста. Гэта – захапляльны мастацкі твор, арыгінальны як паводле зместу, так і па форме. Падзеі трох гадоў зямнога жыцця Ісуса Хрыста асвятляюцца ў розных па памеры раздзелах аповесці – "дванаццаці гадзінах". Адзінаццаць з іх надзвычай насычаны інфармацыяй, а апошняя – "гадзіна дванаццатая" – не мае тэксту. І ў гэта аўтарам закладзены глыбокі філасофскі сэнс: эпіграф аповесці прымушае асабліва задумацца на апошняй гадзіне: каго яна сапраўды забівае, у чым сэнс ахвярнай смерці Ісуса Хрыста на крыжы, што ёсць жыццё чалавека і для чаго ён жыве. Урэшце, што ёсць час, яго гадзіны ў жыцці чалавека, і што ёсць час Збавіцеля.

Арыгінальнасць твора Рышарда Курыльчыка і ў тым, што непасрэдна Нязломны з Назарэта з'яўляецца толькі ў адным з раздзелаў аповесці. У астатніх дзейнічаюць такія персанажы, як рымляне Понцій Пілат, Луцый Вітэлій, тэтрарх Галілеі Ірад Антыпа, яго жонка Ірадыяда, ерусалімскія першасвятары, фарысеі і садукеі з Сінедрыёна, Юда з Карыёта, Ян Хрысціцель і іншыя – усе тыя, жыццёвыя ўчынкі якіх так ці інакш былі знітаваны з зямным лёсам Ісуса Хрыста. І ўсё, што б яны ні рабілі, аб чым ні гаварылі, звязана з Ісусам. Ён быццам узвышаецца над усімі іхнімі ўчынкамі, асабістымі карыслівымі разлікамі, сумненнямі і інтрыгамі. А гэтыя разлікі і інтрыгі сплятаюцца ў такі дзівосны клубок, што да апошняга не проста зразумець, чые ж менавіта разлікі возьмуць верх, ды і ці возьмуць. Нам, сучаснікам, добра зразумела марнасць высілкаў тых людзей. Але перад намі – гісторыя, і трэба ўсведамляць, што людзі далёкай ад нас эпохі не такія, як мы, яны – іншыя. Бо іншымі ў іх былі каштоўнасці жыцця, імкненні, мэты, інтарэсы, ідэалы, па-іншаму яны ўспрымалі свет, ды і адносіны паміж людзьмі ў грамадстве былі не такія, як зараз...